Getiriliyor artık benim de sırtım yere,
Bükülüyor artık çok kolayca bileğim.
Sevda yollarında yalnız kaldım çok kere,
Meçhullerde kayboldu en güzel dileğim.
Ne dersen de gönüldür bu anlamaz laftan,
Sildirmiştim kaydımı sevda okulundan,
Bir hak daha verdiler faydalandım tekrar aftan,
En güzel ekmek pişirilir sevgi hamurundan.
Yerle yeksan olsun husumet duvarları,
Muhabbet fidanları dikilsin aşk ve sevgiyle.
Çaba sarf edelim ki bozulmasın insan ayarları,
Şımarmasın insanlar makam ve mevkiiyle.
İnsanlar yaratanına karşı asi, zalim ve nankör,
Binbir türlü güzelliklere rağmen etmiyorlar tefekkür
Gözleri var ama görmüyorlar zira olmuşlar bakar kör,
Nefse bırakılsa ister ki insanlar hiç etmesin şükür.