beklemek

Özleyince beklemek ne yamandır bilirim
Her dakika her saat tekrar tekrar ölürüm

Yavaşlatma eylemi başlatır yelkovanlar
Akrebi mahkûm eder, saate el koyanlar

Zaman durur an geçmez, ter alında birikir
Dağarcık söz bulamaz, akıl, üretmez fikir

Mevsimler kurşun gibi yüreğe çöreklenir
Umut mevzi kaybeder korkular yüreklenir

Pencerede iz yapar dona kalan bakışlar
Tellere konan kuşlar bu sevdayı alkışlar

Bir kulak çınlaması bir anda umut olur
O da serap misali bir çırpıda kaybolur

Göz, pencerede tutsak, kulaklar kapıkulu
Bu nasıl bir aşk sanki mülk üstüne tapulu

Yanaklardan süzülür gizli gizli yağmalar
Kadastrosuz fikirler düşünceyi yağmalar

İşte yine özledim eskisinden de yaman
Yine saat duracak ve geçmeyecek zaman

Umurunda mı bilmem olmasa da fark etmez
Bu yürek bende iken bu aşk beni terk etmez

Beklemek kaderiyse vefasız yar sevenin
Hörgücü su doludur çölü geçen devenin